Leh in my memory...

As we are entering the new era, where nations are becoming one community, I, as well as my PTI 27th session’s member friends have the mutual vision that we, and other friends of the Asia-Pacific nations, will become closer than ever.
ยินดีต้อนรับสู่โลกใบเล็กของผม โลกของคนทำงานในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่ไม่เคยหยุดนิ่ง ชีวิตในวัยเด็กผมเคยใฝ่ฝันอยากจะเป็นสถาปนิก แต่เมื่อยามต้องเลือกทางเดินของชีวิต ผมกลับเลือกที่จะสวมเครื่องแบบสีกากี โดยสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารเหล่าตำรวจ หลังสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ ผมเลือกลงบรรจุรับราชการในตำแหน่งพนักงานสอบสวนที่อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี ชีวิตราชการวนเวียนโยกย้ายอยู่ในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ตลอดมา ถึงแม้จะอยู่ห่างไกลจากศูนย์อำนาจรัฐ และการทำงานในหลายโอกาสอาจพบพานกับอุปสรรคภยันตรายต่าง ๆ บ้าง แต่ที่นี่คือ “บ้าน” ผมจึงยังทำงานอยู่ที่นี่ ทุกวันนี้ผมมีความสุขกับงานที่ทำอยู่เสมอ...

Sunday, February 14, 2016

“The Garden of Five Senses”





“Garden of Five Senses” คนที่ตั้งชื่อสวน น่าจะต้องการสื่อว่าใครก็ตามเมื่อได้มาสัมผัสที่สวนแห่งนี้จะบังเกิดความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ เพราะความหมายของชื่อสวนประมาณ "สวนห้าความรู้สึก" เป็นสวนไม้ดอกไม้ประดับที่มีพื้นที่ประมาณ 80,000 ตารางเมตร ออกแบบโดยสถาปนิกชาวเดลี “Pradeep Sachdeva” พัฒนาโดยการท่องเที่ยวเมืองเดลี ด้วยงบประมาณ 105 ล้านรูปี ใช้เวลาในการก่อสร้าง 3 ปี เปิดให้บริการเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปี พ.ศ.2546 พื้นที่บางส่วนของสวนสร้างขึ้นบนภูเขาหิน การจัดสวนมีการแบ่งโซนหลายรูปแบบ มีทั้งการจัดสวนแบบโมกุล สวนน้ำ สวนสมุนไพร สวนพลังงานแสงอาทิตย์ ฯลฯ ชื่อของสวนมีที่มาจากการจัดสวนและออกแบบสวนให้กระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกทั้งห้าด้วยความงดงามของสวน ความมีเสน่ห์ดึงดูดใจ การได้สัมผัสกลิ่นหอมหวลรัญจวนใจของมวลดอกไม้ สรรพสำเนียงและสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ 


ชื่อของสวนมีที่มาจากการจัดสวนและออกแบบสวนให้กระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกทั้งห้าด้วยความงดงามของสวน ความมีเสน่ห์ดึงดูดใจ การได้สัมผัสกลิ่นหอมหวลรัญจวนใจของมวลดอกไม้ สรรพเสียงสำเนียงและสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติ ค่าธรรมเนียมเยี่ยมชมสำหรับผู้ใหญ่ 30 รูปีครับช่วงที่พวกเรามาเยี่ยมชมในวันนี้ขาดระบบน้ำ ไม่มีน้ำหล่อเลี้ยงในสวน สระน้ำหรือบ่อน้ำต่างๆ ไม่มีน้ำ ทำให้แปลงดอกไม้และซุ้มต่างๆในสวนหลายจุดไม่มีน้ำประกอบ ความงดงามที่ควรจะเป็นจึงพลอยหดหายไปด้วย


ลืมไปเสียสนิทว่าวันนี้ 14 กุมภาพันธ์ วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก เมื่อเดินลึกเข้าไปในสวน สายตาซุกซนของผมอดไม่ได้ที่จะเหลือบไปมองเห็นคู่รักเป็นคู่ๆ นั่งกอดพลอดรักกันอยู่ตามสุมทุมพุ่มไม้ คู่ที่นั่งอยู่ในบริเวณที่แจ้งยังไม่เท่าไหร่ แต่คู่ที่ทั้งนั่งและนอนอยู่ในลักษณะลับสายตาออกไป และคู่ที่นั่งอยู่ในลักษณะหลบมุม แต่ละคู่อยู่ในอาการที่เรียกว่าแทบจะผสมพันธุ์กัน หรือไม่ก็แทบจะหลอมรวมเป็นคนเดียวกัน ที่เห็นไม่ใช่แค่คู่สองคู่นะครับ น่าจะมีเป็นร้อยคู่ แต่ละคู่ก็ไม่สนใจซึ่งกันและกัน มีแต่พวกเราเดินไปเขินกันไปเอง มีบางจุดของสวนที่เราเดินหลงเข้าไปแล้วต้องรีบผละออกมาอย่างกระทันหัน ผมคิดแปลกใจว่าทำไมไม่ไปเปิดโรงแรมเสียให้รู้แล้วรู้รอดไป

No comments:

Post a Comment

RevolverMap