สายน้ำ..สายใยรัก

หมุดหลักสุดเขตแผ่นดินสยามที่ท่าข้ามลีแยะ บ้านนูโระ ต.โล๊ะจูด อ.แว้ง จ.นราธิวาส ฝั่งตรงข้ามของสายน้ำ คือ อ.ตาเนาะแมเราะ รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย

ความเป็นเครือญาติสายเลือดเดียวกันมาตั้งแต่ครั้งบรรพกาลถูกแบ่งแยกด้วยเส้นสมมุติบนแผนที่

แต่เปล่าเลย...เส้นสมมุติเส้นนี้ไม่อาจตัดขาดซึ่งความรักและความผูกพันธ์ระหว่างผู้คนท้ังสองฝั่ง มันกลับตอกย้ำถึงสายใยรักที่มีต่อกันประดุจสายโลหิตที่หล่อเลี้ยงร่างกายซึ่งไม่อาจตัดขาดจากกันได้...

อีกครั้งกับการเดินทาง

ระยะเวลา 2 ปีเต็มในภารกิจของตำแหน่ง "สารวัตรใหญ่" หัวหน้าสถานีตำรวจภูธรจะกว๊ะ อ.รามัน จ.ยะลา ของผมได้เสร็จสิ้นลงแล้วเมื่อ 14 ม.ค.2558 ประสบการณ์มากมายที่ได้รับจากการทำงานที่นี่มีคุณค่าต่อชีวิตผมมาก เพราะได้มีโอกาสรู้จักผู้คนหลากหลายสาขาอาชีพ ได้สัมผัสปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนชาวมลายูมุสลิม ได้เรียนรู้การบริหารงานตำรวจในฐานะหัวหน้าสถานีตำรวจ ได้เรียนรู้อุปนิสัยคน การปกครองบังคับบัญชาคน  การคลี่คลายคดีสำคัญที่เกิดขึ้นในพื้นที่ การใช้ปฏิภาณไหวพริบในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าต่าง ๆ รวมทั้งการได้ทำงานร่วมกับเพื่อนตายสหายศึกข้าราชการตำรวจ สภ.จะกว๊ะ ในการแก้ไขปัญหาความไม่สงบที่สามารถกระทำได้ในระดับหนึ่ง

 

ผมเองทำงานคนเดียวไม่ได้ ผมและพี่น้องข้าราชการตำรวจ สภ.จะกว๊ะ ได้พิสูจน์ตัวเองจากความสามัคคีของหน่วยด้วยการคว้าชัยชนะในการประกวดการพัฒนาสถานีตำรวจในด้านต่าง ๆ ทั้งในระดับสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ระดับ ศชต.และในระดับ ภ.จว.ยะลา หลายรายการ

 

อย่างไรก็ตาม จากนี้ไป ผมได้รับคำสั่งศูนย์ปฏิบัติการตำรวจจังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่ 15/2558 ลง 9 ม.ค.2558 ให้ไปดำรงตำแหน่ง "รอง ผกก.ป.สภ.บูเก๊ะตา จว.นราธิวาส" ดูแลเมืองเล็ก ๆ ติดแนวชายแดนไทย-มาเลเซีย ของ อ.แว้ง จ.นราธิวาส ซึ่งมีโอกาสที่จะขยายตัวเป็นเมืองหน้าด่านสำคัญรองรับการขยายตัวของประชาคมอาเซียนในอนาคต

 

กระนั้น ผมไม่มีเวลาว่างมากพอที่จะมานั่งท้อแท้ตีโพยตีพายหรือน้อยใจต่อการกำหนดกฎสภาวะและกฎแห่งชะตากรรมหรือเพื่อถามหาเหตุผลที่ปกปิดอำพรางอยู่เบื้องหลัง ทว่าสิ่งที่รออยู่เบื้องหน้าคือการเดินทางครั้งใหม่และความท้าทายใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้น

 

เหล่านี้ เป็นเพียงบททดสอบเล็ก ๆ จากอัลลอฮ์บทหนึ่งที่ผมจะต้องก้าวข้ามผ่านพ้นไปให้ได้

 

ฟ้ากลางคืนจะมืดมิดที่สุดก่อนรุ่งอรุณ...

 

ไว้เจอกันที่บูเก๊ะตาครับ พี่น้อง